Kun je jezelf voorstellen?

“Zeker! Ik ben Louise Janssen. Samen met mijn man woon ik al jaren in de Spoorzone. Sinds kort woont onze dochter ook weer thuis, zij heeft tijdelijk de studio op zolder ingepikt. Dat is gezellig! We kwamen hier in 2006 wonen na een een tijd in het buitenland gewerkt en gewoond te hebben. Ik wilde eigenlijk een jarendertigwoning, maar dit huis en de wijk voelde wel goed, een beetje speciaal.”

Wat trok je toen aan in de Spoorzone?

“De eerste keer dat ik hier rondliep dacht ik: dit is anders. Het voelde alsof ik weer in het buitenland was. De sfeer, het water langs het Koggepark die het licht reflecteerden… Het had iets bijzonders. Het idee dat ik hier ‘s ochtends een koffietje op een terras zou drinken met een krantje erbij. Dat was genoeg. Het was niet perfect, maar de potentie was duidelijk. Dat gevoel zit er nog steeds.''

 Zet er terrassen neer, bomen, een fontein. Het zou de perfecte plek zijn om mensen samen te brengen.

Hoe ervaar je de wijk nu?

“Het is een groene wijk. Dat waardeer ik het meest. Je bent dichtbij de stad, maar je hebt toch die rust en ruimte. Ik loop zo het centrum in of ren even naar de bibliotheek. Maar eerlijk? Het Lübeckplein is wel een ander verhaal. Dat voelt nu als een gemiste kans. Het mist leven, die bruisende vibe die een plein zou moeten hebben, en waar ik op hoopte. Daar is zoveel potentie die nog niet wordt benut.” 

Wat zou je graag anders zien op het Lübeckplein?

“Maak het levend. Zoals een plein in Zuid-Europa. Zet er terrassen neer, bomen, een fontein. Het zou de perfecte plek zijn om mensen samen te brengen. Waar je wilt blijven hangen en ‘s avonds afspreekt met mensen. Nu is het leeg en koud. Geef het warmte, energie, een beetje flair. Ik denk dat een goede ontwerper er echt iets bijzonders van kan maken. Het kan echt dé hotspot worden.”

Hoe is de sociale sfeer in jouw buurt?

''We wonen in een soort cirkel van dertig huizen. Het is bijna een mini-community. We hebben veel contact met de buren en het is leuk om te zien hoe jonge gezinnen hier weer neerstrijken. In de speeltuintjes zie je generaties opgroeien. Het heeft iets bijzonders, die connectie in de wijk.”

Welke drie woorden omschrijven de Spoorzone voor jou?

“Groen, ruimte, onaf. Dat klinkt misschien negatief, maar dat is het helemaal niet. Het is echt een prachtig gebied met potentie. Maar die finishing touch om écht een trekpleister te worden? Die ontbreekt nog net.”

Het voelt als een onontdekte parel. De verbinding met de stad, de ruimte om te groeien en de vrijheid om iets nieuws te bouwen.

Wat is jouw droom voor de Spoorzone?

“Dat het een plek wordt waar je met trots naartoe gaat. Voor een middagje op het terras of een avondje uit. Een ontmoetingsplek die bruist van leven, maar met ruimte voor rust en natuur. En het Lübeckplein? Dat wordt hopelijk het kloppend hart ervan.”

Tot slot, wat maakt de Spoorzone uniek?

“Het voelt als een onontdekte parel. De verbinding met de stad, de ruimte om te groeien en de vrijheid om iets nieuws te bouwen. Er zit zoveel potentie ik deze plek. Ik hoop dat het de kans krijgt om te bloeien.”